İpin ucundan biraz verirsem belki de hatırlayacaksınız, “Her şey Türkiye için” evet bu sloganı adeta dillere pelesenk eden milletvekilleri, il, ilçe başkanları gittikleri her yerde tekrarladılar. Birçoğumuz bu sloganı adeta kendi sloganımız olarak görmeye bile başladık. Çünkü seçim dönemlerinde o partinin mitinglerinde hem genel başkan hem de diğer konuşmacılar bu sloganı hep attı, yine attı, bundan sonra da atmaya devam edecek gibiler.
Gel gelelim nur topu gibi yeni polemik konumuz Osmanlıca’ya. Türkiye’de Osmanlıca dersler olmalı mı, dilimizi Osmanlıca’ya mı çevirsek? 1928’deki gibi bir karşı devrimle Arap Alfabesi’ni kullanıma mı sunsak? Türkiye şu anda bu konuyla yatıyor, bu konuyla uyanıyor. Öğle saatlerinde şekerleme yapanlar da yine Osmanlıca konusunu konuşurken bu eyleme geçiyor ve eylemlerini Osmanlıca ile sonlandırıyorlar. Biraz abartmışımdır belki ama gerçekten böyle. Hastanelerde, okullarda, belediyelerde çalışanların bir numaralı sohbet konusu bu olmuş.
Peki kamuoyunun iddiaları gerçek olsa, Harf inkılabına muadil bir değişiklik yapılsa, Arap Alfabesi’ne geçiş yapılsa, Osmanlıca okunsa, Osmanlıca yazılsa ne değişir ülkemizde?
Ben madde madde yazayım siz de doğruluğu hakkında düşünün:
Çocuk ölümleri azalır
Eğitimdeki çarpıklık son bulur
Siyasetteki kirlenme son bulur
Sözde değil, özde adalet, her kesim için sağlanır
İntihar olayları minimuma iner
Fuhuş, adam öldürme, gasp gibi suçlar son bulur
Kadın ölümleri tekrar inişe geçer
Münafıklık son bulur, saf Müslümanlık yaygınlaşır
Öcalan vicdan azabı çeker, pişman olur, Türk ve Kürt halkından özür diler
Güçlünün değil de haklının dediği olur
Devlet, vatandaşını sömürmekten vazgeçer
Siyasiler, vatandaşın da, kendileri gibi insan olduğunu fark ederler
Ya da..
Amaç sadece gündemi değiştirmektir. Hiç bir şey değişmez.
Arife Yağmur / Manisa
