Dünkü Kobani bahanesiyle saldırıların televizyonlarda yayınlanmasıyla çözüm süreci denen hayal ürününün ne kadar yalan olduğunu gördük. Hükumet üyelerinin ağız birliği etmişçesine tüm basın açıklamalarında sözde süreçle ilgili övgü dolu sözlerini duymaktan bıkmıştık.
Sadece şehit cenazesi gelmemesine odaklanan halk da sanırım PKK'nın ne hale getirildiğini böylece görmüş oldu. Yani ortalıkta ne çözüm var ne de isyan eden PKK taraftarlarının amaçlarından döndüğü. Sadece seçim süreçlerinde halkın gözünü boyamak adına PKK yöneticileriyle anlaşma yapılmış. Ekim ayına kadar mühlet verilmesi de, bunu önceden planladıklarının göstergesi.
Öcalan geçtiğimiz günlerde hükumete aba altından sopa göstermedi mi? Kobani düşerse ben yapacağı biliyorum, siz de bitersiniz mealinde tehditvari açıklamalarını ne çabuk unuttunuz. Bu yapılan ne Kobani ne de doğaçlama oluşmuş bir protesto. Yıllardır başarıyla yürütülen pazarlıkların ikinci safhası bu eylemlerle level atlamış ve artık 3. aşamaya gelinmiştir.
Geçen yıl Diyarbakır'da Öcalan'ın mesajının tüm dünya medyasında yer aldıktan sonra birçok ilde yapılan mitinglerle gövde gösterisi yapılması ilk adım olarak kabul edilirse, geldiğimiz noktada Kobani bahanesiyle ayaklanma haraketi de görülmesi istenen ikinci aşama oldu. Bundan sonraki adımları önceki iki adımdan daha pasif olmayacak. Zira Amerika'nın da Kürdistan politikası, içimizdeki hainlerin de aynı amaç için adeta çırpınması Türk halkını büyük bir tehlikenin beklediğinin habercisi.
Aslında amaç Kürdistan değil. Amaç Büyük İsrail için üs yapılacak kukla bir devlet. Bu devletin başına muhtemelen en sadık köpekleri olan Barzani getirilecek. Işid bahane edilerek silahlandırılan Peşmerge ve PKK, Amerikanın şimdilik Ortadoğu'daki sopası olacak. Türkiye'yi de, Suriye'yi de piyonlar vasıtasıyla hizaya getirecek.
Gelgelelim şu açılım ya da çözüm sürecine. Yazılarımızla uyarmaya çalışsak da dikkate alıp da dinleyen olmadı. Kim ister ki ülkesinin kötüye gitmesini? Elimziden geldiğinde uardık. Tanzimat Dönemi'ndeki Osmanlı örneğini verdik. Halk arasında sınıflara farklı hakların tatınması, küskünlük yaratır, bunu yapmayın dedik. Ancak Cumhurbaşkanı Erdoğan tüm açıklamalarında öve öve bitremediği bu açılımı gözümüzün içine soktu. Şehit gelmedi. Tebrik ediyoruz kendisini. ancak şöyle bir düşünelim. Sizin bir düşmanınız olsun. Kanlı bıçaklısınız. düşmen sizi öldürmeye karar vermiş. Ancak bir anda karşısınızdaki kişi ne derse yapmaya başlıyorsunuz. Ceplerini boşalt, sihaını bana ver, git kafanı duvara vur diyor, biz hemen dediklerini yapıyoruz. Hatta dur cebimde birkaç kuruş var onu da al, dolapta tüfeğim de vardı, onu da vereyim diyoruz. Dur dr bir dakika, bir de eşimin boğazında bir altın vardı. Onu da al ve tak, heleli hoş olsun diyoeruz. Böyle bir düşman size ateş eder mi? Zaten bütün istediklerinin fazlasıyla yapıyorsunuz. Neden elini kana bulasın ki?
Çanakkale'de de böyle yapsaydık. Kan döküleeck canım, girsinler şuradan da ankara'ya ulaşsınlar deseydik. Fransızlar, Ermeniler namusumuza göz dikseydi yine de kan akmasın canım, kabul edelim mi deseydik? Vatan namustur.
Eğer kan akacaksa onun uğruna, varsın aksın. Zaten kanla sulanmadı mı vatanımzın her toprağı? Vatanımıza göz dikenlerinin gözünü çıkarmadık mı? Şimdi ne oldu? Yine vatanımızın altını oyuyorlar ve şehit gelmiyor nasıl olsa deyip tüm yapılanlara göz yumuyoruz. Umarım olmaz ama ileride "Keşke şehit gelseydi de Türkiyemiz bu hale gelmeseydi" diyeceğiz. Çünkü tarihten hiç ders almıyoruz. Tarih tekerrürden ibaret değil. Bu söz aptal toplmlar için söylenmiş bir söz. Eğer ders alırsak neden tarih tekerrür etsin? Ama şunu da söyleyeyim; Tarih tekerrür ediyor..
