Son yıllarda yapılan uygulamalar Türkiye’nin üniter olma özelliğini artık kaybetmeye başladığını gösteriyor. Muhalefetin dilinde olsa da, bazı konularda hükumetten tık ses çıkmıyor. Ne bir tepki, ne de bir açıklama. Sanki hiç bir şey olmamış gibi, ya da birilerini “Aman ürkütmeyim” der gibi yapıyorlar. En azından çıkıp konuyu değerlendirmiyorlar bile.
Öcalan sanki Kürt meselesinde tek muhatap haline geldi. Evlatları dağlara çıkarılan annelerin de vekili sanki İmralı’da yatan Cani oluvermiş. Bazı üst düzey isimlerin “Kürtlerin lideri Öcalan’dır” açıklamalarını duyunca, başımdan kaynar sular dökülmüş gibi hissediyorum kendimi. “Bu kadar da değil artık” diyorum ama nafile. Bir ülkeyi bitirmeye, bölmeye çalışan kişi nasıl bir ülkede yaşayan milyonların bir numaralı temsilcisi haline getirilebilir?
Amerika’nın ve İsrail’in çizdiği bir harita var. Belki de bundan on yıllar önce çizilen bu harita şimdilerde hayata geçiriliyor. Herkes durumun farkında ama, kimseden tepki gelmiyor. Narkoz mu verimli, uyuşturucu müptelası mı edilmişiz anlamak ya da izah etmek çok zor.
Günümüzün en trend sözlerini derlemek istedim. “Sayın Öcalan”, “Çözüm süreci”, “Öcalan’ın talimatlarıyla”, “Süreç için adım atılmazsa …”, “İmralı, Kandil ve HDP heyetiyle” gibi sözlerin geçtiği açıklamalar artık midemi bulandırıyor.
Benim, önümüzdeki aylarda Türkiye’nin trendi olmasını beklediğim, herkesin diline pelesenk olacağını tahmin ettiğim kelimeler de şunlar olacak: Abdullah Bey
