Kış gününü sobanın başında geçirmek ne de güzel olur değil mi? Dışarıda kar yağarken, siz sıcacık sobanın dibindesiniz. Bir de kestane çizip koyduysanız sobanın üstüne. Demeyin keyfime. Özlediğiniz anlardan biridir, bu an.
Eskilerin her şeyi özleniyor. Sobasını bile özlüyorsunuz. Havasını, insanlarını, yollarını.. Ne bileyim, sadece bende mi var bu eskiye özlem, yoksa yaşlandıkça insanda oluşan genel bir duygu hali mi?
Televizyon izliyorum. Samimi bir yüz bulmak, riyakar olmayan konuşmalar dinlemek çok zor. İçten gelerek konuştuğunuz, gerçek hayatta da kimse kalmamış. En yakın arkadaşlarınız bile sanki sizden uzak gibi. Dostluk kurabileceğiniz kişilere bile hasret kalıyorsunuz bu devirde.
Umduğunuz gibi yaşayabilmeniz dileklerimle..
Etiketler: Havalar soğusa da eskiye dönsek
