İnsanlar doğar, yaşarlar ve ölürler. Bu arada hem çocuk olurlar, ardından anne-baba ve en sonunda dede-nine olurlar. İşte anne olma kısmı gerçekten de çok zor ve sorumluluğu en fazla olan kısmıdır bu evrelerin.
Gençlik yıllarımda hep bir oğlum olmasını hayal ederdim. Hani derler ya "Nur topu gibi bir oğlun oldu". Ben de bu sözden etkilendim belki de, oğlum olmasını istedim. Ancak yıllar geçti ve gerçekten de anne olduğumda, cinsiyetin çok da mühim olmadığını, aslında sağlıklı bir bebeğinin olmasının herşeyden önemli olduğunu fark ettim.
Bir kızım oldu. Adını Yeliz koydum. Anlamı "Güzel kız, geleceği aydınlık" olan Yeliz adını kızımla özdeşleştirmek istedim belki de. Kızım Yeliz şu anda ilkokul 1. sınıfa gidiyor. Babasına ve bana o kadar saygılı ki anlatamam. Bu yaşta bir kızdan böyle bir olgunluk, çok şaşırıyorum ama ona da çok belli etmiyorum. Sorumluluğumun farkındayım. Sevgili Yeliz'imin de büyük bir kız olduğunda da aynı olgunluğu göstermesini bekliyorum.
Canım yavrum.Yelizim. Seni çok seviyorum..
