Şimdi ki aklım olsaydı, Üstad Necip Fazıl'ın dediği gibi HER ŞEYİN İLACI DENİLEN ZAMAN KELİMESİNİ TERSİNDEN OKURDUM. Okurdum, çünkü her şeyin ilacı ya da çözümü zaman değil, NAMAZ'dır. Namaz içinde en son ve en mükemmel din olan İslam'ın beş şartını içinde barındırıyor. Namaz içinde bir şey yemem ya da içmem, oruçtur. Hz Allah'ın bana verdiği ömrün bir kısmını namazda geçiririm, zekattır. Kıbleye dönerim, hacdır. Ettehıyyatünün sonunda kelime-i şehadet getiririm, inanırım. Namaz zaten namazdır.
O zaman namazı araya sıkıştırmadan işlerimizi namaz arasına sıkıştırsak, her şeyin ilacını alırırız belki. Örneğin en güzel heyecan, en fazla heyecan Hz Allah'ın karşısında olmak olmalı. İnsanlar ya da öğrenciler değil.
İlk oğlum olduğunda dünyalar benim sanmıştım. Önüme gelen oyuncakları, yiyecekleri ya da elbiseleri aldım. Şimdi ki aklım olsaydı, tek alırdım. Biri kırılınca diğer oyuncak, hepsi birden değil. Biri bitince diğer yiyecek, hepsi birden değil. Dünyaları bana verecek oğul değil, namazdır, Hz Allah'tır.
Şimdi ki aklım olsaydı, ilacın namaz olduğunu o zaman herkese söylerdim.
Şimdi ki aklım olsaydı, hayatımdaki gerzeklikleri yapmazdım. Şimdi ki aklım olsaydı, gerzeklerle uğraşmazdım, namaz kılardım. Çünkü namazın olmadığı yerde müslümanlar birbirine öyle eften püften şeyler için sataşırlar ki, ne bu dünya kalır elimizde, ne biz oluruz cennette.
Şimdi ki aklım olsaydı, kimseye laf atmaz, kimsenin hakkına girmez, kimseye öbür dünyada hak randevusu vermezdim.
Bir müjde bilmeyenlere: Sevgili Peygamber Efendimiz, (S.A.V.) "Öbür dünyada hiçbir canlıdan -ihtiyacı olsa bile- hakkını istemeyen ve affeden kişiye Hz Allah şöyle der: "Sen benim yarattıklarıma hakkını helal ediyorsun, ben de senin amel defterini bile açtırmıyorum, gir cennete." diyecektir.
Haklarımızı birbirimize helal edelim inşallah.
